عبد الفتاح عبد المقصود
دکتر عبدالفتاح عبدالمقصود مصری یکی از نام‌های آشنای عرصه تحقیقات تاریخ اسلام بوده‌اند. این محقق و اندیشمند در دهم دسامبر ۱۹۱۲ در “کفر عشر” اسکندریه مصر متولد شد. او دوره دکتری خود را از دانشگاه اسکندریه اخذ کرد. و پس از چندی به عنوان یکی از پیشوایان اهل سنت شناخته شد.
عبدالمقصود که جزء علمای منصف اهل سنت محسوب می‌شود دارای تألیفات متعددی در حوزه تاریخ و کلام اسلامی است که حد مشترک تمام این آثار، تمرکز آن بر روی بحث چالش برانگیز «امامه و خلافه» می‌باشد.
از میان آثاری چون «یوم کیوم عثمان» ، «السقیفه و الخلافه»، «الزهرا ام ابیها» کتاب شریف «الامام علی بن ابیطالب (ع)» در ۷ جلد بارزتر و پرشناس‌تر می‌باشد.
این کتاب که توسط آیت الله سیدمحمود طالقانی و محمدمهدی جعفری به فارسی ترجمه و به چاپ رسیده است در ایران به شدت مورد توجه و استقبال واقع شد.
«فاطمه الزهرا فی نور محمد» به تصحیح شوقی محمد در ۷۱۰ صفحه، یازده فصل، یک مقدمه و نوشتار محقق تنظیم شده است.در بخشی از معرفی این کتاب می خوانیم: با داشتن اسلوبی دوست‌داشتنی، بیانی روان، ادبیاتی رسا و قلمی جذاب، نشانه روشنی از تخصص و تبحر نویسنده می‌باشد. این کتاب موهبتی است که ادبیاتی ناب، فهم زبان دین و مسلط بر قصص وقایع تاریخی را در یک مجموعه مکتوب جا داده است؛ تا جایی که در بسیاری از مواقع کتاب خوانندگان از این نکات دچار تعجب و شگفتی خواهند شد.
عبدالفتاح عبدالمقصود از جمله‌ی دانشمندان بزرگ مصری است که در مورد امام علی علیه‌السلام مطالعات گسترده‌ای دارد. ایشان در سال ۱۳۵۶، به دعوت دکتر مفتح به ایران آمدند. اقامت عبدالمقصود در ایران، مقارن ولادت امام رضا علیه‌السلام بود. در پیش‌نویس اعلامیه‌ای که توسط دکتر مفتح برای برگزای جشن و مراسم سخنرانی ایشان انتشار یافت، آمده است: «آقای عبدالفتاح عبدالمقصود نویسنده‌ی توانایی که در محیط مصر با نوشتن کتاب «الامام» و کتاب‌های دیگر درباره‌ی فاطمه زهرا (س) و امام حسین(ع) و نیز نوشتن تقریظ بر کتاب الغدیر، علاقه‌ی شدید خود را به اهل بیت رسول‌الله نشان داده است…».
آخرین دیدگاه ها